Blog oplossing

Ik word soms een beetje moe van al die inzamelingsacties en goedbedoelde, maar misplaatste celebrity-bijeenkomsten voor het goede doel. Die schieten namelijk hun doel soms een tikkeltje voorbij. De celebs suggereren dan dat ‘zij’ wel even tussen de fotoshoots en optredens door gaan zorgen voor oplossingen voor grote problemen. Zoals hersenziektes. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het heel goed dat zoiets onder de aandacht komt. Ook vind ik het goed dat er naar oplossingen wordt gezocht. Ik vind eigenlijk niks wat ik niet schrijf… Het probleem wordt door dat soort mensen een beetje op een verkeerde manier bekeken. Voor sommige problemen zijn namelijk geen oplossingen, en die worden ook niet binnen de komende drie eeuwen gevonden. Dat is heel vervelend, maar het is niet anders. Neem mijn eigen geval: mijn tumor in mijn hersenstam. Die kan er niet uit. Ik vraag het bij elke controle weer aan mijn neurochirurg: is er al een oplossing voor mijn hersengedoe? En elke keer schudt hij weer zijn hoofd. Terwijl ik denk: hallo! Zo’n universitair ziekenhuis met zijn wetenschappelijke shit, daar kunnen ze toch wel slimme dingen uitvinden voor mij? Oplossingen? Maar dat is dus niet zo, want hersenen zijn daar veel te ingewikkeld voor. Mijn neurochirurg heeft dat zelf zo recht in mijn gezicht gezegd: ‘Nee, daar vinden wij mensen geen oplossing voor. Zelfs niet met heel veel geld dat celebrities voor hersenonderzoek verzamelen.’ Nu heb ik het geluk dat ik er niet dood aan ben gegaan. Of in ieder geval nog niet, want zo’n tumor doet ook gewoon lekker waar die zelf zin in heeft. De hersenen zijn dus te complex voor de mens met al zijn wetenschappelijke stoerdoenerij, om ze ooit helemaal te snappen en voor alles een oplossing te vinden. Nou, lekker dan. Zit je met een hersentumor/tijdbom in je kop in de behandelkamer van een van de slimste meneren op dit gebied en die zegt gewoon dat er nooit een oplossing zal komen voor wat je hebt. Ondanks alle benefietconcerten… Soms denk ik dat alle grote problemen in de wereld minstens zo complex zijn als hersenen, die nooit helemaal begrepen zullen worden en er dus nooit voor alles een oplossing komt, en er ook nooit een perfecte wereld komt. Maar, er is ook goed nieuws. En dat is namelijk dat er wel een zo goed mogelijke oplossing is. Namelijk om te dealen met de dingen zoals ze zijn. Gewoon accepteren en er het beste van maken. En daarvoor is creativiteit nodig. Die je van jongs af aan moet aanleren. Bijvoorbeeld door kinderboeken. Bijvoorbeeld door míjn kinderboek. Komt in maart 2016 uit en heet Niet voor Softies. Aanrader.   Tonja Elbers