Rudi Jonker in de spotlights

ALLES WAT JE NOG NIET WIST VAN RUDI JONKER In de rubriek Auteur in de spotlights staat om de twee weken een auteur of andere creatieveling in ‘the spotlights’. Hierdoor leer jij de auteur/illustrator beter kennen. Aan het einde van elk interview geeft de auteur het stokje over aan een auteur naar keuze. De auteur in de spotlights van deze week is Rudi Jonker.Korte introductie: Al 32 jaar vul ik mijn leven met het maken van strips en tekeningen, het schrijven van verhalen/scenario’s en het maken van grafische ontwerpen. Als ik een autobiografie van mijn leven zou schrijven, dan zou die heten…‘Geen dag zonder lijn’. Dit citaat kreeg ik ooit van mijn lerares Latijn bij mijn diploma-uitreiking, omdat ik altijd zat te tekenen in haar les. Ze had wel een idee hoe belangrijk tekenen voor me was. ‘Nulla dies sine linea’, is het oorspronkelijk. Mijn raarste eigenschap is… Zo veel mogelijk ‘spijbelen’ met koffie buiten de deur. Ik heb het stopwoordje… ‘bij wijze van spreken’. En het woord dat ik mooi/speciaal vind zijn… ‘dankbaarheid’ en ‘eenvoud’. Mijn favoriete quote is… ‘There can be only one’ uit de film ‘Highlander’. Momenteel lees ik in het boek… Caravaggio. Met degen en palet van Milo Manara (stripboek) en Twee broers, drie levens, een biografie over Anton Pieck en zijn tweelingbroer Henri, en een paar boeken over Johan Cruijff. Het stripboek is prachtig getekend en ik houd van biografieën. Zeker als die over kunstenaars gaan. In strip of als gewoon boek. Vooral als de mensen verrassende of spannende levens hebben gehad natuurlijk. Vandaar ook het boek over de tweelingbroers Pieck. Ik ben een fan van het werk van Anton Pieck, die bekendstond als een rustige, gesloten man en een romantisch tekenaar. Maar zijn broer Henri leidde een hectisch dubbel- of zelfs driedubbel leven als kunstenaar, ontwerper en spion. Hij heeft ook nog geïllustreerd voor Kluitman, geloof ik: Pietje Bell. Maar hij was vooral een levenskunstenaar, denk ik… En vormde een groot contrast met zijn broer. Fascinerend. Over Johan Cruijff lees ik graag , maar het is ook werk gerelateerd, omdat ik zijn leven momenteel aan het ‘verstrippen’ ben. Deel 1 (over zijn jeugd) is al verschenen als een actie bij het Kruidvat, maar komt binnenkort op de reguliere markt met een extra verhaal. Het is de bedoeling dat er daarna nog 8 delen verschijnen. Mijn favoriete boek van het moment is toch het boek over het leven van de gebroeders Pieck. Mijn favoriete kinderboek is... Om het bruine monster van Pieter Nierop. Voetbal heb ik altijd heel fijn gevonden en ik heb zelf tot mijn veertigste gevoetbald. Ik wilde ook graag profvoetballer worden, maar wist rond mijn zestiende dat ik echt niet goed genoeg was. Het boek gaat over vrienden die het wel schoppen tot het Nederlands elftal. Een droom die uitkomt. Maar het gaat vooral over vriendschap, en als ik het las, kreeg ik het gevoel van een andere, minder gecompliceerde tijd. Een tijd zonder haast waarin alles mogelijk was. Ik werd daar gelukkig van. Mijn favoriete boekomslag is van het boek… Te veel om op te noemen, echt. Maar alles van Marten Toonder zeker.Als ik nog maar één boek mocht lezen voor de rest van mijn leven, dan zou ik kiezen voor het boek… Tarzan van de apen, zowel het boek als de strips. Het is lastig uit te leggen waarom, maar de figuur van Tarzan heeft me als kind al gefascineerd. Hij is de koning van de apen, maar een aap bij de mensen. Zo is hij het hoogste en het laagste ineen. En daarbinnen moet hij zijn weg zien te vinden tussen die twee werelden. Maar ik denk dat ik het vooral mooi vind dat hij onder alle omstandigheden Tarzan is. Iemand die niet verzaakt en de mensen het respect voor de natuur bijbrengt en de apen/dieren de mogelijkheden laat zien van de mensen. Maar ook hier gaat het natuurlijk vooral over avontuur en vriendschappen, en ontwikkeling en zelfkennis. Wie ben je, wat doe je en waarom? Eigenlijk draait het daar altijd om, denk ik… Als ik iemand uit mocht kiezen als mijn mentor, dan zou ik kiezen voor… Mijn broer Frits. Hij is bescheiden en ik ken niemand die zo veel werkt, leest, schrijft, maakt en gefascineerd is door alle kunsten en eigenlijk alles wat het leven biedt. En dat laat hij mij allemaal zien. Tegelijkertijd is hij doodnormaal en de laatste jaren ook nog eens ontspannen. Het gaat er niet om dat hij mij iets kan leren… alhoewel hij mij als jongere broer wel op weg hielp met tekenen en schrijven. Het belangrijkste is zijn onvoorwaardelijke interesse in mij, op alle gebieden. Dat is trouwens wederzijds en dan kun je goed bij elkaar zijn. We hebben geen enkel conflict en alle gesprekken en ontmoetingen zijn stimulerend en inspirerend. En we gaan graag dansen en bandjes kijken… altijd feest. Bies van Ede stelde jou de volgende vraag: Jij illustreert de nieuwe Kameleonboeken. Je omslagen lijken op de ‘oude’ Kameleonboeken en toch zijn ze heel anders. Hoe krijg je dat voor elkaar? Ik denk dat ik gewoon houd van traditionele, oude illustraties, maar ook met liefde kijk naar alle nieuwe illustratiestijlen en dan krijg je zoiets als ik nu maak… Bovendien was dit de opdracht en het motto bij mijn tekenwerk is: ‘u vraagt, wij draaien’.