KNISTER (Ludger Jochmann) is geboren in 1952, in Bottrop, Duitsland. Hij groeide op in het Ruhrgebied. Vanaf 1978 werkt KNISTER als schrijver en componist.

In het begin voornamelijk voor verschillende kindertheaterproducties. Hij schreef ook hoorspelen voor de Duitse radio. Later ging hij werken voor de televisie o.a. voor de Engelse BBC. Het allereerste boek van KNISTER was Kieseldikrie (1980), over een gezin dat graag verhalen vertelt. Vader en kinderen geloven dat gewone stenen die ze gevonden hebben, eieren van dino’s zijn en willen ze graag uitbroeden. Het is een geestig en fantasierijk verhaal. De boeken voor volwassenen zijn onder verschillende pseudoniemen uitgekomen. SMS - Sprüche, Tipps und Tricks, (2000) was het eerste boek voor volwassenen dat onder zijn eigen naam uitgegeven werd en het was een echte bestseller.

De boeken voor kinderen komen steeds onder het pseudoniem KNISTER uit, en inmiddels zijn er meer dan 26 miljoen boeken in bijna 50 verschillende talen verkocht.

KNISTER vertelt: 'Van jongs af aan wist ik al dat ik kunstenaar wilde worden. Het liefste rockster. Ik oefende aan één stuk door op mijn gitaar. Dat was ook veel leuker dan huiswerk maken! Mijn ouders vonden dat ik beter leraar kon worden dan kunstenaar. Omdat ik graag met kinderen werkte, vond ik dat ook een goed idee. Na mijn opleiding ging ik lesgeven. Op school werden vaak ouderwetse kinderliedjes gezongen die ik helemaal niet leuk vond. Al snel begon ik zelf kinderliedjes te schrijven. Niet alleen de leerlingen vonden de liedjes leuk maar anderen ook. Daarom durfde ik het aan om liedjes te gaan schrijven voor de radio en kinder-tv. Vaak ging het er luid aan toe als we liedjes zongen, maar soms was het heel zachtjes en dan knetterde het bijna in de lucht van de spanning. In het Duits heet dat knisteren. Dat vond ik echt geweldig en daarom noem ik mezelf vanaf dat moment KNISTER. De liedjes die ik maakte, werden steeds langer en zo ontstond mijn eerste boek. Drie dagen lezen is toch fijner dan drie dagen zingen! KNISTER kwam met hoofdletters op het boek te staan. Dat is tot nu toe zo gebleven. Het geeft aan dat het om een verzonnen naam gaat. Ik ben inmiddels geen leraar meer, maar schrijf alleen nog maar heel veel kinderboeken. Die worden over de hele wereld gelezen tot zelfs in China en Japan! Daar zijn zelfs mijn ouders nu trots op. Ze vinden het inmiddels goed dat ik toch kunstenaar ben geworden, ook al is het heel anders gegaan dan ik me had voorgesteld!'